Eenzaamheid
Liedjes, het gevoel dat liedjes kunnen geven.
Coldplay komt bij mij op.
Wat bij jou?
In verbinding of uitverbinding
Ik zet het nummer op. Luister nu. Het raakt. Overweldigd. Golft door mij heen. Ik voel woorden en een muziekaal veld van droefheid en verlangen en leegte. En realiseer mij dat eenzaamheid samensmelt met het voelen van verlangen, liefde en direct een gevoel van leegte oproept. Angst voor het wegvallen van liefde. En als ik dit herken en toelaat is er weer liefde. Een spannend randje van diep voelen.
Dit alles terwijl zoon en vader tegenover mij aan het rekenen zijn.
Een energieveld van spelen en leren. Liefde. Concentratie en gekkigheid wisselen af.
Een hekseketel aan emoties en ook een leegte in mijn hart. Bewustzijn van dit alles. Frits kijkt, ik glimlach.
Egobewustzijn – Eenzaamheid
Sinds corona en de lockdown is er meer eenzaamheid. Het raakt mij als ik dit hoor. Ik plaats het buiten mij en denk aan anderen. Mensen die alleen zijn. En verzuipen in alleen zijn. Als trainer herken ik dat daar gedachten patronen spelen en mensen vast zitten in emoties, niet weten hoe daar uit te komen en voor zichzelf te zorgen in hun menszijn. Mijn hart voelt rauw. Compassie. Compassie. Adem in en adem uit.
En dichterbij. Vraag ik mij af.
Wat is eenzaamheid voor mij.
Ken ik het.
Hoe voelt het.
Wanneer is het er.
Wanneer niet.
Ik houd van alleen zijn. Heb meer dan 10 jaar plezierig single geleefd. Wel met vrienden dichtbij en benaderbaar met open huizen en ruimte voor logeerpartijtjes. Ik was ook regelmatig alleen thuis. In mijn zolderkamer aan het vondelpark in Amsterdam. Met zilverfolie behang op de muren. Gedichten op de muren. Een fijne koof waarin ik kon zitten en uitkijken over bomen, tuinen.
En dan ook wel eenzaam. Eenzaam zonder onrust, met soms een jointje en vaak een pen.
Ik durfde te voelen en onderzoeken wat ik voelde.
De tijd van de schrijversvakschool. Poezie. Brieven naar lovers.
Spiritualiteit is altijd onderdeel geweest van mijn zijn.
En in de shit soms zakkend in emotionele leegte (vooral door drank of drugskaters) kwam ik door de eenzaamheid heen altijd uit bij een gedragen gevoelen.
Als ik alleen ben voel ik mij niet eenzaam.
Als ik mediteer weet ik dat eenzaamheid een state of mind is.
Dat ik altijd verbonden ben.
Natuurkundig, kwantumfysica, spiritueel.
En toch. Als ik denk aan mijn moeder die is overleden toen ik zes was voel ik een gat in mijn hart.
Ik meen een verlangen naar iets onbekends te voelen.
Een gemis. Een leegte. Is dat onbekende eenzaamheid?
Als ik mij niet gezien of gehoord voel door dierbaren voel ik pijn.
Is dat eenzaamheid?
Biologische eenzaamheid. Als mens heb ik een biologische oorsprong in het bij een groep moeten horen en de instinctieve (zoogdieren) angst dat ik buiten de groep niet lang alleen overleef.
Existentiële eenzaamheid. Door gedachten aan de dood. Dood van dierbaren. Deze week gaf het klokhuis een aflevering over de dood. Bij mijn zoontje van 8 sloeg dat in als een bom. In stilte keek hij. Ineens sprong hij op, kroop in mij en schokkend eerst in stilte daarna stroomde het over en snikte hij het uit. Waterval tranen. Warme tranen, diep diep verdriet. Angst voor verlies van zijn papa en mama. ‘En als het nu niet is, dan ooit, ooit gaan jullie dood, en de familie ook.’
Samen zitten. Knuffelen, aaien, zijn. Toestaan. Troosten. Zelf de pijn voelen. Het biologische oerverlangen naar dat je kind geen pijn voelt. De pijn van die illusie.
En de liefde die daar onder ligt.
‘Dood is alleen maar erg als je van iemand houdt,’ zegt hij door zijn tranen heen.
Is angst voor de dood angst voor leegte, gemis, eenzaamheid?
Angst voor een gemis.
Voor het gemis aan verbinding, liefde?
En daar komt illusie van ons denkende menszijn aan het licht.
Liefde is er altijd.
Dwars door de emoties heen kom je altijd weer uit bij het veld van bewustzijn.
Liefdevolle glimlach. Liefde.
Buiten tijd en ruimte. Altijd verbonden.
Bewustzijn – Herkennen
Hoe om te gaan met het grote gevoelens als eenzaamheid?
Ik oefen met kleine gevoelens, klein ongemak, de kleine pijn, het kleine lijden.
Het vloek ‘veroorzakende’ dekbed wat niet in de dekbedhoes wil.
Een regenbui die losbarst als ik de deur uit moet.
Een collega die andere verwachtingen heeft.
Een te laat komen van iemand. Een te laat weggaan van mijzelf.
Een mailtje met een idee van mij uitgevoerd door een ander.
Een onderbreking in mijn focus.
Ik val erin, ik herken het vallen, sta op en voel.
Nieuwsgierig. Toestaan. Glimlach. Omarmen.
Schakel naar een breder perspectief. Thuisbasis. Bewustzijn zelf
van menselijke reacties, emoties.
Bewust worden van mijn automatische vermijdingsstrategieën om niet te voelen.
Eten is mijn favoriet, niets mis met eten maar als er een leegte gevuld kan worden met iets lekkers dan gaat dat heel gemakkelijk. En dat met een getalenteerde kok in huis : ) .
Wat doe jij? Alcohol, jointje, wegsporten, weglopen, wegsexen, wegnetflixen, wegwerken. Checking out. Uit verbinding gaan met jezelf. Hoe gaan jij en ik weg bij wat lastig voelt, hoe vaak en wanneer?
Soms herkennen dat onze pijn of lijden is overgedragen door onze ouders, grootouders, voorouders. En als we kunnen herkennen, omarmen en transformeren doen we dat ook voor onze vader, moeder, voorouders. En om het niet door te geven aan onze kinderen en hun kinderen.
Eenzaamheid is niet het einde
Voelen is het begin, niet het einde.
Het voelen van eenzaamheid. Fysiek. Bij mij bij mijn hart en soms buik.
En jij? Waar voel jij het?
Een gevoel, als eenzaamheid, is niet het einde.
Het herkennen is het begin.
Benoemen (‘aha dat voel ik nu’) maakt dat je al uit de gehechtheid met een emotie komt. Door het fysiek voelen en toelaten en mentaal labelen ontstaat er ruimte voor je hart, je ziel, licht.
Keuze voor contact maken.
Met jezelf, je eigen hart (bron), dan met de mens(en) om je heen en de plek waar je bent.
Je hoeft het niet allemaal alleen te doen
Soms verliezen we ons in eenzaamheid en is onze mindfulness nog niet krachtig genoeg. En zeker dan kun je leunen op het gezamenlijke mediteren en de collectieve energie van bewustzijn. Samen mediteren en het delen van het sterke voedende veld van bewustzijn is ook helend. Mediteer mee als gever, drager en ontvanger: zie facebook live meditaties of vraag de zoomlink.
Wat een waardevolle exploratie. Ik zucht en ik voel en ik glimlach en ik gun mij nu een kop koffie!
Hartegroet,
Sabine
Ps: vragen altijd welkom via sabine@blancday.com of als je vastzit in eenzaamheid en dit leest weet dan hier ook meer hulp te vinden: https://www.eenzaam.nl/
